RIA Wtcg gelden, inspraaktekst Cliëntenraad Wmo

Geachte raadsleden en toehoorders in deze zaal,

Allereerst wil ik u er op wijzen dat deze inspraaktekst in samenwerking met het Solgu tot stand is gekomen.

De Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten en de CER zouden te ongericht zijn. Nu is het waar dat een staatssecretaris en iemand met een bijstandsuitkering die beiden dezelfde medicijnen gebruiken, ook hetzelfde bedrag ontvangen namens de Wtcg. Dat is inderdaad vrij ongericht en had beter geregeld moeten worden. In de Volkskrant én het AD van gisteren staat dat het straks een kwestie is in welke gemeente je woont als het om compensatie gaat. Utrecht is als Agenda 22 gemeente koploper in toegankelijkheid. Waarom nu niet ook koploper in zorg voor chronisch zieken en gehandicapten? Of laten we deze groep aan hun eigen kracht over?

De buurtteams zouden voor een groot deel betaald moeten worden uit het budget dat via de Wtcg/CER overgaat naar de gemeente. Dit wordt dus betaald uit de tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten. Hierdoor blijven de buurtteams gratis toegankelijk voor iedereen die bijvoorbeeld schuldproblemen heeft of te kampen heeft met eenzaamheid en die de weg naar een eettafel gewezen moet worden. Maar voor mensen met een beperking die voorheen gecompenseerd werden door de Wtcg/CER betekent dit dat je nu zelfs een hogere eigen bijdrage betaalt als je een maatwerkvoorziening nodig hebt. Bovendien, zou de algemene voorziening waaronder de buurtteams vallen sowieso niet gratis zijn?

De CR vraagt zich af of de compensatiemiddelen ook beschikbaar blijven voor gezinnen boven het minimuminkomen met extra veel zorgkosten. Als de ene partner bijvoorbeeld goed verdient en de ander thuis voor de kinderen met een beperking zorgt, kunnen zij dan nog aanspraak maken op extra compensatiegelden? Via de bijzondere bijstand zal dit niet snel lukken omdat het gezin een inkomen boven 125% van het minimuminkomen heeft. Daarnaast hebben zij wel een grote stapeling aan kosten die op het inkomen drukken, waardoor het besteedbaar inkomen drastisch daalt. Zelfs zo drastisch dat je door de stapeling van zorgkosten per saldo onder de grens van 125%  van het minimuminkomen zakt. Het argument dat het om besteedbaar inkomen gaat is moeilijk als de belastingdienst pas na twee jaar de definitieve aanslag vaststelt. Of kan dit gezin direct aanspraak maken op deze vorm van bijzondere bijstand?

Armoedebeleid voeren is goed, maar let dan ook op deze groep mensen.

Tot slot, wat gebeurt er met het persoonsbestand dat via het CAK naar de gemeente is gegaan? Wordt hier een nieuwe toeslagregeling van betaald, zoals enkele jaren geleden de jaarlijkse Chronisch  zieken en Gehandicaptentoeslag van €.100,= in de gemeente Utrecht?

Ik dank voor uw aandacht en ik geef het woord terug aan de voorzitter.

Martijn van Andel.